Wabe Roskam schreef hier:


"Multicultureel?
Bestaat multiculturalisme? "We zijn een multicultureel land", zei de minister-president van dit land na de rellen tussen verschillende culturen. Maar wat zegt dat? Multicultureel betekent niet meer dan veelzijdigheid van culturen. Cultuurtolerantie zou misschien een veel beter en toepasselijker woord zijn. Het feit dat we hier multiculturaliteit hebben staat vast. Maar het zegt niet dat we daar dan ook goed mee omgaan. " .............

Dit onderwerp kwam ook weer op tafel gedurende een vergadering van de Federatie van Nederlandse Verenigingen, in Nieuw Zuid Wales.

Van mij mag multiculturisme hier blijven bestaan, want....... ik heb een Graduate Diploma in Educational Studies ( Multicultural Education) van de University of New England (Armidale, NSW).

Het zou dus gek zijn als ik kwalificaties had in iets dat niet (meer) zou bestaan.

Wabe Roskam gaf een definitie van multiculturisme. Maar gedurende een z.g., 'residential', op UNE, begon iemand een lezing met een lijst van definities van multiculturisme die ZEER lang was.

In de jaren 70 hoorde ik aardig wat keren dat er WEER een nieuwe beschrijving was uitgevonden, voor onze situatie hier maar multiculturisme schijnt toch de beschrijving te zijn die blijft hangen.

Ik heb nooit in de 'invisible Dutch' hier willen geloven. Het voorbeeld, dat ik zo graag aanhaal, is hoe gemakkelijk het was om de immigranten uit Nederland hier kwaad te maken toen het er ongeveer 30 jaar terug op ging lijken dat KLM niet meer direkt tussen Sydney en Amsterdam mocht vliegen.

Ik werd in 1962 Australier (Zat op de kweekschool. Wilde onderwijzer worden. Dan MOEST je Australier worden.). Een paar jaar geleden ontdekte ik dat ik ook nog Nederlander mocht zijn, omdat ik in 1962 nog niet meerderjarig (21) was.

En dat vind ik best goed. Ik BEN een OZCLOGGIE. Daar is niets aan te doen. Mijn dochter en zoon vinden het interesant dat zij een 'Nederlandse' vader en een Australische (Engels/Iers achtergrond) hebben. Momenteel hebben zij toevallig, allebei een vriend(in) van Italiaanse afkomst.

Dat is toch multicultureel?

Gisteren was ik aanwezig bij een jaarvergadering, in het consulaat-generaal, in Bondi Junction. (Mooi uitzicht over deze kant van Sydney.) Het onderwerp: viering van de 400 jaar Nederland-Australië relatie werd (natuurlijk) aangehaald.

Was het een sukses? Wisten de Australiers nu dat WIJ het land eerst gevonden hadden?

Één van de deelnemers, was toevallig in Nederland, toen het programma: Oranje Boven Down Under, door de NOS uitgezonden werd.

Hij was daar helemaal niet tevreden over. Ik heb sinds gisteren geprobeerd via Uitzending gemist, zelf een indruk te krijgen. Maar het wil niet erg lukken. Ik zie stukjes en beetjes.

Het is niet te verwachten dat de NOS er een wetenschappelijk onderzoek van zouden maken. Zoals alle media dat doen, wilden ze het 'interesant' maken voor de kijkers, denk ik.

Ik was zelf gebeld, door de vertegenwoordigster van het programma, omdat de indruk was dat emigranten uit de jaren 50 gezocht werden.

Tegen het einde van ons telefoongesprek maakte ik een opmerking, zoiets als: "Maar jullie maken er toch niet zo'n huil programma van he? Want wij kennen dit hier, in Australië."

Er is al eens eerder een programma uitgezonden waarin geconcentreerd werd op de mensen voor wie het emigreren NIET gelukt was.

Haar antwoord was zoiets als: Ja maar dat WAS toch zo? Die mensen zaten toch te huilen?

Aan het einde van het gesprek liet zij mij weten dat zij me niet nodig zou hebben voor een vraag gesprek maar ik was natuurlijk welkom om ook te komen kijken.

Dus HAD ik tussen die mensen kunnen gaan zitten die zaten te kijken en luisteren naar Mr Smeets.

Dat heb ik niet gedaan.

Ik ben nieuwsgierig wat voor indruk men in Nederland van "Oranje Boven Down Under" heeft overgehouden.

Ik ga zelf, Maandag a.s., weer Sinterklaas liedjes spelen in het Abel Tasman Bejaarden Dorp. Verleden jaar zongen de bewoners niet mee. Ook al vonden zij het heel leuk. (De bewoners van het Juliana Dorp deden het wel.)

Ik hoor dat ze wel gezongen hebben voor het NOS programma. Ik hoop dat dat niet de indruk gaf dat men daar dagelijks, nostalgisch: Geef Mij Maar Amsterdam! zit te zingen.

Ik hoor dat er flessen in de haven werden gegooid. Hopelijk heeft men in Nederland niet de indruk dat dat mag!

(De water politie was, geloof ik, gevraagd om hier aan mee te werken en dan gelijk die flessen weer uit het water te halen.)

Deze HELE lange reactie is eigenlijk bedoeld als een compliment voor Wabe Roskam, zowel als een vraag.

Zijn beschrijvingen van de situatie hier, vind ik veel meer waarheid bevatten. Veel minder 'gekleurd' dan die van mensen die hier EVEN! komen kijken en er dan iets 'moois' van moeten maken.

Ik schreef dit eerst in de weblog van Wabe, hier: Welke Geschiedenis bedoelt U?

* Not happy Jan! komt uit een advertentie die hier enige tijd geleden duidelijk 'klikte'. In de advertentie roept een vrouw dit uit een raam, naar een collega. Wij gebruiken dit nu veel om zachtjes te zeggen dat we eigenlijk ergens helemaal niet tevreden mee zijn.

(Wabe was de redacteur van de Dutch Weekly. Dit was een tochtje op de haven, met de mensen van de AVRO, tijdens de Olympische Spelen.)

I received this from fellow Gouda-born, Joop de Wit:

What do you think?

++++++++++++++

To Whom It May Concern,

Having received my free picture this week from the Consul General via Holland Focus, I would like to comment on the terrible colour quality of the production.
How in heavens name can a so called professional photographer make such bad pictures in this digital day and age.
I am absolutely disgusted in the overall quality and the colours in the picture. Everyone looks like a tin of beetroot, red in the face is an understatement. Sorry that's very much the 50th and the 60th look when colour started to become an issue in photography, not these day's in 2006.

When I viewed all the pictures online one week after the Royal visit, I knew that the overall quality wasn't very good. The pictures, as expected were deliberately downsized including a watermark applied to stop people from pulling them off the net. However with modern computer equipment and various patches there is never a problem taking anything off the net these day's. Fact remains that the picture size on the net was, as expected, reduced and low in pixels, with the numbers and the total size of so many pictures displayed, this is a total understandable situation to keep the overall size of the site into prospective.

In today's commercial world and with the various types of Digital camera equipment available for such occasions, it is an absolute shame that one cannot produce a picture that is near perfect whatever the situation. The so called photographer had a perfect position, the various lights were in a proper place, eliminating the need for flash, an ideal position to produce a much better result, this despite the security situation and restrictions placed on everyone that day. As one expects and knows, a professional photographer must think on his or her feet. Take a wedding for example which places everyone in difficult and sometimes impossible situations. This event was one position and one position only. Sorry, it was something I wasn't expecting to get.

I would like to make an official complaint to those responsible for having approved or consented to this sort of photographer who I would never trust to make any photo, especially with a function involving Royalty and so many people being given the opportunity to have a free keepsake of a very special moment in their lives. We don't even touch on the issue of the pictures being handed down in time to the next generation.

It never fails to amaze me that, as an amateur photographer with a 1500 dollar, 2 year old Sony digital camera, I can produce decent pictures whatever the light situation or whatever I have attempted with my camera in the past. (including the forcing of no flash when required)

The photographer in question was a very bad choice, something that can never be repeated or changed. I know damn well as a retired funeral director, you only have one and only one chance to give a person his last farewell, no room for errors, one cannot tell the family that we will do it all over again if something wasn't attended to or forgotten.

Maybe I could apply for a new job in my retirement! I've got the camera!

You may respond.

Regards:
Joop de Wit,
Newcastle NSW