Gisteren was ik aanwezig bij een jaarvergadering, in het consulaat-generaal, in Bondi Junction. (Mooi uitzicht over deze kant van Sydney.) Het onderwerp: viering van de 400 jaar Nederland-Australië relatie werd (natuurlijk) aangehaald.

Was het een sukses? Wisten de Australiers nu dat WIJ het land eerst gevonden hadden?

Één van de deelnemers, was toevallig in Nederland, toen het programma: Oranje Boven Down Under, door de NOS uitgezonden werd.

Hij was daar helemaal niet tevreden over. Ik heb sinds gisteren geprobeerd via Uitzending gemist, zelf een indruk te krijgen. Maar het wil niet erg lukken. Ik zie stukjes en beetjes.

Het is niet te verwachten dat de NOS er een wetenschappelijk onderzoek van zouden maken. Zoals alle media dat doen, wilden ze het 'interesant' maken voor de kijkers, denk ik.

Ik was zelf gebeld, door de vertegenwoordigster van het programma, omdat de indruk was dat emigranten uit de jaren 50 gezocht werden.

Tegen het einde van ons telefoongesprek maakte ik een opmerking, zoiets als: "Maar jullie maken er toch niet zo'n huil programma van he? Want wij kennen dit hier, in Australië."

Er is al eens eerder een programma uitgezonden waarin geconcentreerd werd op de mensen voor wie het emigreren NIET gelukt was.

Haar antwoord was zoiets als: Ja maar dat WAS toch zo? Die mensen zaten toch te huilen?

Aan het einde van het gesprek liet zij mij weten dat zij me niet nodig zou hebben voor een vraag gesprek maar ik was natuurlijk welkom om ook te komen kijken.

Dus HAD ik tussen die mensen kunnen gaan zitten die zaten te kijken en luisteren naar Mr Smeets.

Dat heb ik niet gedaan.

Ik ben nieuwsgierig wat voor indruk men in Nederland van "Oranje Boven Down Under" heeft overgehouden.

Ik ga zelf, Maandag a.s., weer Sinterklaas liedjes spelen in het Abel Tasman Bejaarden Dorp. Verleden jaar zongen de bewoners niet mee. Ook al vonden zij het heel leuk. (De bewoners van het Juliana Dorp deden het wel.)

Ik hoor dat ze wel gezongen hebben voor het NOS programma. Ik hoop dat dat niet de indruk gaf dat men daar dagelijks, nostalgisch: Geef Mij Maar Amsterdam! zit te zingen.

Ik hoor dat er flessen in de haven werden gegooid. Hopelijk heeft men in Nederland niet de indruk dat dat mag!

(De water politie was, geloof ik, gevraagd om hier aan mee te werken en dan gelijk die flessen weer uit het water te halen.)

Deze HELE lange reactie is eigenlijk bedoeld als een compliment voor Wabe Roskam, zowel als een vraag.

Zijn beschrijvingen van de situatie hier, vind ik veel meer waarheid bevatten. Veel minder 'gekleurd' dan die van mensen die hier EVEN! komen kijken en er dan iets 'moois' van moeten maken.

Ik schreef dit eerst in de weblog van Wabe, hier: Welke Geschiedenis bedoelt U?

* Not happy Jan! komt uit een advertentie die hier enige tijd geleden duidelijk 'klikte'. In de advertentie roept een vrouw dit uit een raam, naar een collega. Wij gebruiken dit nu veel om zachtjes te zeggen dat we eigenlijk ergens helemaal niet tevreden mee zijn.

(Wabe was de redacteur van de Dutch Weekly. Dit was een tochtje op de haven, met de mensen van de AVRO, tijdens de Olympische Spelen.)